Ogólny koncept projektu łączy wiedzę przyrodniczą i matematyczną z aktywnością fizyczną.

Myśl przewodnia

Kilkanaście lat temu aktywność fizyczna była jednym z najbardziej popularnych sposobów spędzania wolnego czasu wśród młodych ludzi. Każde dziecko po powrocie ze szkoły wychodziło na podwórko, gdzie królowały gry oparte na ruchu takie jak: klasy, gra w gumę, oraz wszechobecna piłka uliczna. Ponieważ dzieci nie miały wielu alternatyw, praktycznie każdy mniej lub bardziej entuzjastycznie dołączał do bawiących się lub grających rówieśników. W taki właśnie sposób pierwsze kroki stawiało wielu późniejszych sportowców, a nawet jeśli ktoś nie wykazywał wielkich uzdolnień, to rozpalona w nim miłość do sportu zazwyczaj pozostawała na całe życie i skłaniała go do amatorskiego uprawiania jakiejś dyscypliny. Z biegiem czasu sytuacja uległa diametralnej zmianie. Boiska z betonu zostały zmodernizowane i wyglądają dziś o wiele bardziej atrakcyjnie, są bardziej funkcjonalne i bezpieczne, dzięki czemu można na nich grać bez ryzyka odniesienia nawet drobnego urazu. Stare trzepaki zostały zastąpione certyfikowanymi placami zabaw wyposażonymi w piękny i atrakcyjny sprzęt. Wszystko to zachęca dzieci do podejmowania  aktywności ruchowej w wolnym czasie. Niestety z biegiem czasu oprócz infrastruktury zmieniły się też korzystające z niej dzieci. Gra w piłkę uliczną nie jest bowiem tak atrakcyjna jak gra na konsoli, gdzie każdy siedząc przed ekranem telewizora, trzymając w rękach pada, może wcielić się w najlepszego piłkarza świata i rozgrywać mecze na stadionach wypełnionych tysiącami kibiców. Komputery wyparły również socjologiczny aspekt sportu jako okazji do spotkania się z przyjaciółmi. Dzieci wolą komunikować się ze sobą za pomocą Internetu, bez konieczności wychodzenia ze swojego pokoju.

W dzisiejszych czasach przygodę ze sportem zaczynają tylko dzieci mające ku temu bardzo sprzyjające warunki, których rodzice są w stanie dowozić je na treningi, a w większości przypadków także za nie płacić. Jeśli powyższe warunki nie zostają spełnione zazwyczaj dzieci nie mają szans na spróbowanie swoich sił.

Niewątpliwie wyżej opisany problem ma charakter uniwersalny i dostrzegamy go w 5 ciu szkołach partnerskich. Drastycznie zmniejszona liczba dzieci uprawiająca sport w konsekwencji nadwaga, apatia, izolacja każda szkoła podjęła różne przedsięwzięcia aby stworzyć warunki do chętnego uprawiania sportu.

• Ponieważ każda szkoła znalazła inny sposób na rozwiązanie problemu, chcielibyśmy podzielić się swoimi doświadczeniami w celu udoskonalenia naszych rozwiązań.
• Jesteśmy przekonani, że aktywność ruchowa rozwija młodych ludzi na kilku płaszczyznach:
• Zdrowotnej: wzmocnienie układu ruchu, hartowanie organizmu, podniesienie poziomu wydolności fizycznej
• Osobowościowej: pracowitość, sumienność, wytrwałość w dążeniu do celu, umiejętność radzenia sobie ze stresem, umiejętność zarządzania czasem
• Społecznej: umiejętności nawiązywania kontaktów i komunikacji, umiejętność współdziałanie w grupie, umiejętność uczciwej rywalizacji, poczucie własnej wartości, empatia, asertywność.

Nasze cele to:

• Wśród uczestników wypracowanie skutecznych mechanizmów do zachęcania jak największej liczby dzieci do sportu.
• Stworzenie uniwersalnej metodyki działania, która pozwoli nam zaangażować dzieci w ruchowe i inne zajęcia.
• Określenie wartości uniwersalnych jakie chcemy wzmacniać bez względu na wiek, poziom, dyscyplinę i pochodzenie dzieci.
• Stworzenie metod pozwalających na połączenie ze sobą dzieci o różnym poziomie uzdolnienia i w różnym wieku.
• Opracowanie systemu rywalizacji w którym każdy uczestnik jest ważny i wzmacnia przez to poczucie własnej wartości.
• Doskonalenie umiejętności podstawowych z zakresu przyrody(budowa człowieka, reakcje zachodzące w organiźmie i matematyki (przelicznie jednostek, wykresy, obliczanie średnich wartości)

Do naszych uczniów  na wyjazdach  do partnerskich szkól należy:

• prezentacja umiejętności w danej dyscyplinie prowadzenie rozgrzewki
• porównanie sprawności osób trenujących różne dyscypliny sportu
• poznanie nowych metod treningu
• poznanie sposobu organizacji wychowania fizycznego w innych krajach
• nabywanie nowych umiejętnosci od trenerów innych dyscyplin sportu
• uczenie się współdziałania w międzynarodowych drużynach.
• poznanie tradycyjnych gier aby móc je pokazać pozostałym uczniom w szkołach.